• TERAPIA MANUALNA HOLSITYCZNA (METODA RAKOWSKIEGO)

To autorska metoda pracy z pacjentem, która w holistyczny sposób postrzega i integruje sferę cielesną, psychiczną i duchową człowieka. W terapii tej kluczowe jest leczenie osoby jako całości, a nie tylko pojedynczego elementu, np. biodra, kolana, barku czy szyi. Ponieważ wiele objawów, w tym bólu może wynikać z dysfunkcji i restrykcji, których źródła są zupełnie gdzie indziej.

Dla przykładu bolący staw kolanowy, będzie manifestował wystąpieniem dolegliwości w odpowiedzi na konkretne dysfunkcje innych stawów bądź tkanek. Czyli będzie on  jedynie odbiorcą bodźców emitowanych z innych części narządu ruchu. Nadawcą może więc być np. biodro, staw krzyżowo-biodrowy, kręgosłup, a może jeszcze coś innego ?  W wywiadzie to należy poddać analizie, odszukać przyczynę i przynieść ulgę pacjentowi. Niewątpliwą zaletą tej metody jest indywidualne spojrzenie na każdego pacjenta, jego historię choroby i życia. Bowiem każdy człowiek, w sobie właściwy sposób reaguje na negatywne stymulowanie w wyniku czego w tkankach, pojawia się czynnościowa zmiana stanu tkanek okołostawowych, które przyjmują patologiczną aktywność biologiczną.

Obrazowo i przykładowo. Jeżeli pojawia się jakieś zaburzenie, np. w sferze psychiczno-duchowej, przeżyliśmy coś dla nas bardzo trudnego, wówczas w naszym organizmie pojawia się zmiana. Jeśli zdarzenie było dla nas  bolesne, to zmiana ta spowoduje napięcie danych struktur okołostawowych np. torebki stawowej, więzadeł, przyczepów mięśni itd. Napięcie to może być skutecznie tłumione przez długie lata w organizmie człowieka. O czym świadczą ogromne możliwości kompensacyjne ciała. W sytuacji, gdy zasoby się wyczerpią, dojdzie do czynnościowej zmiany stanu tkanek
i wystąpienia różnych dolegliwości. W organizmie pacjenta nastąpi zmiana. A rolą terapeuty jest podążanie za nią. Polega ono na bodźcowaniu pacjenta w taki sposób, aby uruchomić procesy zdrowienia.

Model leczenia proponowany przez dr. n. wf A. Rakowskiego to kompletny sposób pracy z pacjentem. Narząd ruchu jest postrzegamy jako sfera integrująca osobowość człowieka.
Wyróżnia się następujące sfery osobowości ludzkiej:

-Sfera psychiczno-duchowa
-Sfera parietalna (narząd ruchu)
-Sfera środowiskowo-społeczna
-Sfera płynów ustrojowych
-Sfera trzewna (narządy wewnętrzne)
-Sfera filogenetyczno-ontogenetyczna

Narząd ruchu łączy je wszystkie w jedną i niepodzielną całość. Jest to szczególnie istotne, gdyż  wszelkie doświadczenia ( zarówno z zewnątrz jak i z wewnątrz organizmu )zostaną zapamiętane w  narządzie ruchu. W medycynie klasycznej zjawisko to jest bardzo często pomijane zarówno w procedurach badawczych, jak i realizacji samego procesu leczenia.

Pomiędzy  tymi sferami zachodzi nieustanny ruch, interakcja i zmiana.

Techniki pracy z pacjentem obejmują:

*Zabiegi odruchowe:
– mobilizacje uciskowe
– igłoterapię
– zabieg per rectum
*Zabiegi biomechaniczne
– mobilizacje stawów
– zabiegi ręczne z impulsem
* Pracę słowem
*Autoterapię

• IGŁOTERAPIA (METODA RAKOWSKIEGO)

Jest zabiegiem mechanicznie drażniącym aktywne w patologii czynnościowej struktury np. więzadła kręgosłupa, miednicy, przyczepy mięśni, obręczy barkowej, okostna krętarza. Pod wpływem zabiegu i wprowadzonego bodźca,  w tkankach dochodzi do ,,lokalnego szoku,, i uzyskuje się skuteczny dostęp do źródła dolegliwości. Nieaktywne struktury, nawet drażnione igłą, nie ulegają miejscowemu szokowi co oznacza, że są czynnościowo zdrowe.

Igłoterapia nie jest akupunkturą. W metodzie tej nie pracuje się na tzw. kanałach energetycznych, wykorzystujących do pracy meridiany oraz przepływającą w nich energię. Jednakowoż wiele nakłuwanych struktur może pokrywać się z lokalizacją punktów stosowanych w akupunkturze.
Igłoterapia jest zabiegiem w pełni bezpiecznym.

Przeszło 30 lat doświadczenia dr Rakowskiego oraz  wykonanych przez niego kilkadziesiąt tysięcy zabiegów bez odnotowanych jakichkolwiek powikłań jest dowodem na bezpieczeństwo stosowania tej metody. Zabieg wykonywany zgodnie z metodą nie zagraża żadnym uszkodzeniem organizmu. Może być stosowana również w stanach ostrych dolnego odcinka kręgosłupa, a w  aktywnych zespołach korzeniowych, daje odruchowe rozluźnienie tkanek i zmniejszenie dolegliwości bólowych/

Igłoterapia jest zabiegiem bolesnym, trawiącym krótko bo na ogół od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund. Podczas zabiegu poszukuje się aktywności biologicznej tkanek. Jej najczęstszym objawem jest aktywności jest ból, ale nie tylko. Odczucia pacjenta mogą być bardzo indywidualne, niekiedy jest  to  drętwienie, mrowienie, rozpieranie, ale również nudności, ból w zupełnie innym, często odległym od miejsca ukłucia miejscu. Wszystko uzależnione jest od osobowości Pacjenta, topografii dolegliwości oraz aktywności biologicznej tkanek. Zabieg może być bolesny, jednak należy pokreślić, że to pacjent decyduje, czy możemy wprowadzić głębiej igłę czy nie. SUBIEKTYWNE ODCZUCIA PACJENTA SĄ NAJWAŻNIEJSZE! Dodatkowo należy pamiętać, że ból w trakcie procesu leczenia niejako prowadzi nas w odpowiednim kierunku, więc tak naprawdę wspiera zdrowienie pacjenta.

Wybór miejsca zabiegowego dokonywany jest po przeprowadzeniu testu kontrolnego. W praktyce oznacza to to, że jeżeli pacjenta boli kość krzyżowa – to tę informację taktujemy jako test kontrolny.

Dalej poszukujemy takiej struktury, która jest aktywna biologicznie i ma związek z dolegliwością. Tzn. czyli na przykład uciskając więzadło kręgosłupa, czy miednicy ból się nasili ,wówczas będzie to struktura uczestnicząca w dolegliwościach pacjenta. I jest to wówczas wskazanie do zastosowania zabiegu igłoterapii. Igłoterapia jest zabiegiem o charakterze trwałości, ale też nie jest lekiem na całe zło i należy ja traktować jako część całego procesu zdrowienia.

Przeciwwskazania do igłoterapii:

-brak pełnej zgody pacjenta, w TMH współpraca pacjenta i terapeuty jest niezwykle ważna
-zmiany barwnikowe skóry w miejscu zabiegu
-stany zapalne skóry w miejscu zabiegu
-przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych
-w miejscu, w którym nie ma możliwości kontaktu igły z kością
-w chorobach o podłożu organicznym
-choroby nowotworowe
-ciąża

 

• AUTOTERAPIA i TERAPIA EDUKACYJNA

To istotny element terapii podczas, którego pacjent dowiaduje się jakie struktury są u niego przeciążone oraz w jaki sposób ma ćwiczyć, aby zmniejszać napięcie przeciążanych tkanek. Dodatkowo w ramach autoterapii terapeuta uświadamia i pokazuje, w jaki sposób pacjent reaguje postawą na stres i jaki istnieje związek jego emocjonalności z narządem ruchu. Dla pełnego i trwałego sukcesu terapii bardzo ważne jest aby pacjent uświadomił sobie te zależności i potrafił radzić sobie sam z przeciążeniami, które pojawiają się w jego ciele.

opracowano na podstawie skryptu: Kurs terapii manualnej w modelu holistycznym część I,II,III CENTRUM TERAPII MANUALNEJ dr n. wf A. Rakowski oraz TMH tom I A. Rakowski

• MASAŻ TKANEG GŁĘBOKICH I ROZLUŹNIANIE MIĘŚNIOWO-POWIĘZIOWE (wg Art Rigss)
• TERAPIA PUNKTÓW SPUSTOWYCH
• TAPING MIĘŚNIOWO-POWIĘZIOWY